Rudolph the Red-Nosed ReindeerHad a very shiny noseกวางเรนเดียร์ตัวนี้ไม่ได้ชื่อรูดอล์ฟเหมือนตัวที่เป็นพระเอกในเพลงประจำเทศกาลคริสต์มาสกวางเรนเดียร์ตัวนี้ชื่อน้ำหนึ่งและมีเหตุซึ่งทำให้ต้องจมูกแดงเหมือนในเพลง ---แฟนคลับของน้ำหนึ่งภูมิใจในตัวน้ำหนึ่งมาเป็นเวลาเกือบสองปีแล้วจากหลังและค่อย ๆ ขยับขึ้นมาข้างหน้า น้ำหนึ่งพูดเสมอว่าสักวันจะเข้ามาอยู่ในแสงสปอตไลท์ สักวันจะทำให้เหล่าสายซับของเธอภูมิใจแต่น้ำหนึ่งจะรู้บ้างไหมว่าไม่ว่าเธอจะยืนตรงไหน พวกเราก็ภูมิใจ และหาเธอจนเจอเสมอ เพราะเรารู้ว่าทุกตำแหน่งที่เธอได้รับ มันมีความพยายามอย่างสุดกำลังของเธอเป็นส่วนประกอบ แม้ลึกลงไปนั้นเธอคงรู้ดีว่าความพยายามทำร้ายคนที่ตั้งใจได้เสมอ แต่เธอก็ไม่เคยหยุดพยายาม ---“น้ำหนึ่งเป็นเซ็นเตอร์ของมิลินแลนด์เสมอ”ความจริงหนึ่งเดียวที่เป็นจริงตลอดมาและจะเป็นจริงตลอดไป เพราะสำหรับคนที่รักเธอแล้ว น้ำหนึ่งไม่ต้องพิสูจน์ตัวเองมากไปกว่าที่เธอเคยลงแรงลงใจทำมาตั้งแต่ก่อนจะมีนามสกุล BNK48 พ่วงท้าย เพราะพวกเราเห็น พวกเรารู้ สิ่งเหล่านั้นมากเพียงพอสำหรับพวกเราแล้วแต่แน่นอนว่าในวงที่ระบบการแข่งขันเข้มข้นพอ ๆ กับมิตรภาพระหว่างสมาชิก คำว่า...

เทรดโซนอันแน่นขนัดในวันจับมือ หลายคนคงมีจุดหมายแค่ซื้อในสิ่งที่กำลังมองหา ซื้อสิ่งที่กำลังขาดเพื่อทำให้มันครบ แต่ในเทรดโซนที่คนแน่นขนัดนั้น –ในฐานะมิลินแลนด์- เราได้เรียนรู้ถึงสิ่งที่มากกว่าแค่การซื้อสินค้าที่กำลังมองหา นั้นคือสิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่าความรักในแบบของเรา (more…)

ถึง น้ำหนึ่ง เพิ่งปิดโหวตไปเมื่อเที่ยงวันนี้เอง เป็นยังไงบ้าง กลัวรึเปล่า? อยากจะบอกว่าไม่ต้องกลัวนะ ยอมรับว่าพวกเราคงรับประกันเลขเจ็ดที่เธอใฝ่ฝันแบบร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่ได้ (เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ จริงไหม?) แต่พวกเรารับประกันได้ว่ามิลินแลนด์และคนที่รักเธอทุกคน “ใส่เต็ม” แล้วแน่นอน ทุ่มกันเต็มที่ เปย์กันสุดกำลัง ใส่กันจนมีประโยค “สลิปสุดท้ายไม่มีจริง” แวะเวียนผ่านตามาให้เห็นบ่อยๆ ช่วยไม่ได้นี่นา ถึงจะสุดท้ายแล้ว หมดก๊อกแล้ว ทุบหม้อข้าวก็แล้ว แต่พอเห็นหน้าเธอ เห็นสตอรี่เธอ เห็นโพสต์ไอจีเธอ และโดยเฉพาะเรียงความในเฟซบุ๊ควันก่อนนั้น มันก็ต้องลุกขึ้นไปโอน ไปโหวต ไปกดสั่งโค้ด หมดก๊อกแล้วก็ต้องไปขุดก๊อกอื่นมาใช้ให้จงได้ หม้อข้าวทุบไปแล้วก็ต้องไปทุบอย่างอื่นต่อ ขอแค่เอาเงินมาเปลี่ยนเป็นคะแนนให้เธอได้ หลายคนยังเรียนอยู่ หลายคนทำงานแล้วแต่รายได้ก็ยังมีจำกัด หลายคนมีภารกิจในชีวิตตัวเองที่ต้องแบกรับ แต่ทุกๆ...

น้ำหนึ่ง มิลิน คุณหมี เจ๊ นางงามสิงห์บุรี นน. ไม่ว่าคุณจะเรียกเธอว่าอะไร คำเหล่านี้ก็หมายถึงคน ๆ  เดียว แต่คน ๆ เดียวคนนี้ก็ยังมีอีกหลายมุมมาก ๆ ที่คุณอาจจะไม่เคยรู้ (more…)

"หลายต่อหลายครั้งที่ “เธอ” ต้องปีนป่ายด้วยมือเปล่า" คุณเชื่อในสิ่งมหัศจรรย์มั้ย? เชื่อรึเปล่าว่าบนโลกใบนี้มีสิ่งมหัศจรรย์อยู่มากมาย...ที่เกิดขึ้นโดยที่เราไม่รู้ตัว? แล้วถ้าเราบอกอีกว่าสิ่งมหัศจรรย์เหล่านั้นมันอยู่ใกล้ตัวคุณมาก ๆ ถึง 7 อย่าง…คุณจะลองเชื่อเราดูสักครั้งมั้ย? การได้ “มองเห็น” To See สิ่งมหัศจรรย์แรกที่ทุกคนมี สิ่งสวยงามบนโลกใบนี้คุณเสพมันได้ด้วยการมองเห็น แต่ความสวยงามที่สุดอาจไม่ใช่การได้มองเห็นภาพวาดที่สวยงาม ท้องฟ้าที่เป็นสีฟ้า หรือการได้เห็นทุ่งหญ้าที่เป็นสีเขียว แต่มันอาจเป็นสายตามุ่งมั่นของคน ๆ หนึ่งที่อยากให้เรามองเห็นในความพยายามของ “เธอ” ในจำนวนคนมากมายสายตาของคุณอาจไม่ได้หยุดมองที่ “เธอ” อาจไม่ได้เลือกที่จะเห็น “เธอ” เป็นคนแรก แต่รู้อะไรมั้ยวินาทีแรกที่คุณเลือกที่จะหยุด…เพื่อมองแค่ “เธอ”...

คนรักน้ำหนึ่งทุกคน มารวมตัวที่นี่ด้วยกัน แอบไว้และที่สำคัญ ทุกอย่างเป็นความลับ 1 บทนำ เวลาเรารักใครสักคน ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับเขาก็พากันสำคัญไปเสียหมด วันเกิดก็เช่นกัน สำหรับผู้เขียน วันที่ 11 พฤศจิกายนนั้นไม่เคยพิเศษอะไรมากไปกว่า ป๊อกกี้เดย์ หรือ เปเปโร่เดย์ หรือไม่ก็เป็นวันที่โลกช็อปปิ้งออนไลน์ต่างพากันให้ส่วนลด จนกระทั่งในโลกของผู้เขียน มี มิลิน ดอกเทียน อยู่ในนั้น วันธรรมดา ๆ ในเดือนท้ายของปีก็กลับมีความหมายมากมาย 11.11 เลขหนึ่งเต็มไปหมด ราวกับจะบอกเราว่า น้ำหนึ่งคนนี้ เกิดมาเพื่อเป็นที่หนึ่ง...

ประวัติศาสตร์ แต่ก่อนเก่า กล่าวขานไว้                 นักรบหญิง ยิ่งใหญ่ ใจอาจหาญ เคยออกศึก บางระจัน ประจัญบาน                      เป็นตำนาน แห่งแว่นแคว้น สิงห์บุรี จากบ้านเกิด-เดินทาง สู่เมืองใหญ่           ...

เลข 1 บอกอะไรคุณได้บ้าง? สอบได้ที่ 1? ลูกคนที่ 1? ชนะเลิศเป็นอันดับ 1? อะไรที่เกี่ยวข้องกับเลข 1 ดูจะเป็นเรื่องดี ๆ ไปซะหมด จึงไม่น่าแปลกใจที่วันหนึ่ง เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง -คนที่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเลข 1 คนนั้น- จะกลายมาเป็นคนที่ฉันอยากให้เธอได้เป็นที่ 1...“เกิดวันที่ 11/11/1996”“ชื่อเล่น น้ำหนึ่ง”คือข้อความบนหน้าเว็บไซต์สักที่ที่ดึงความสนใจของฉันให้ต้องหยุดมอง หลังจากเลื่อนดูอะไรเรื่อยเปื่อยในอินเตอร์เน็ตจนเกือบจะหลับ“เอ้อ เด็กนี่เกิดมาก็มีแต่เลข 1 เลยแฮะ”นั้นคือความคิดของฉันในตอนนั้น ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากไปกว่าสนใจความบังเอิญของเลข 1 ในชีวิตของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง…ที่ฉันไม่เคยรู้จัก...

"จับมือน้ำหนึ่งเชิญทางนี้ค่ะ" สำหรับคนที่ใช้เวลาร้อยละแปดสิบของงานจับมือวนเวียนเป็นเห็บเหาของพี่หมีอยู่หน้าเลนน้ำหนึ่ง นี่เป็นรูปประโยคที่คุ้นหู พอ ๆ กับของตกแต่งบนป้ายบอกเลนที่คุ้นตา ช่องเปิดเข้าเลนมีคนหลายเพศหลายวัย หน้าเก่าและหน้าใหม่ ทยอยกันเข้าไปเรื่อย ๆ ยิ่งช่วงท้ายบุก็จะเริ่มมีการตั้งแถวพร้อมส่งเสียงเฮต้อนรับใครก็ตามที่ถือบัตรจับมือเลี้ยวเข้าไปในเลนหมายเลข 22 เช่นเดียวกับโต๊ะตัวประจำหน้าเลนที่จะมีเสียงเรียก “จับมือหมีรับของแจกทางนี้ค่ะ” ดังอยู่ไม่ขาดสาย แทรกด้วยการเชิญชวนหาเสียงเลือกตั้งเป็นระยะ สิบโหวตยี่สิบโหวตหรือจะร้อยโหวตก็ว่ากันไป เรื่องราวหน้าเลนดำเนินไปอย่างมีชีวิตชีวา บางคนต่อรถมาจากต่างจังหวัด บางคนบินมาจากต่างประเทศ หรือบางคนก็อยู่ใกล้ไบเทคบางนาเพียงสองสถานีถึง แต่ทุกคนล้วนมาด้วยจุดมุ่งหมายเดียวกัน มาเพราะอยากเจอ เพราะคิดถึง เพราะ “รัก” ในตัวคนคนเดียวกัน และเมื่อคนหัวใจเดียวกันได้มาพบปะพูดคุยกัน เกิดเป็นเสียงทักทายคนรู้จัก มีการยกมือไหว้สวัสดี มีเสียงหวีดเสียงแซวหรือเสียงโฆษณาโอชิของตัวเองตามด้วยเสียงหัวเราะ...